20 апреля 2009 г.

Гамхои бемарг

Шинос шавед : Ярашев Шариф Чумъазода 12 марти 1986 дар дехаи Даштии нохияи Дехконободи вилояти Кашкадарё дар оилаи омузгор ба дунё омадааст. Аз соли 2003 то соли 2007 дар факултаи филологияи точики Донишгохи давлатиии Самарканд тахсили илм намудааст. Алхол дар мактаби раками 56-и нохия аз фанни забон ва адабиёти точик дарс мегуяд.
Аз солхои донишчуй ба шеъргуй чиддан пардохтааст. Асосан дар мавзуи ошикона шеър мегуяд.Дар шеърхое, ки аз эчодиёти у дар даст дорем, буи яъсу навмедй меояд, ки бо вазъи кунунии рухии у вобастагй дорад. Бо вучуди ин дар киёс аз шеърхои пешини шоир метавон гуфт, ки хунари эчодии у сайкал ёфта истодааст, хаёли шоиронааш боли парвоз мекушояд.
Дар ин даста аз шеърхояш шоир хеле эхсосотй аст, аз ин ру баъзе носуфтагихо дар шеър пайдоанд. Мо бо умеди камоли эчодии шоирона дар зер чанд намунаи шеъри Шарифро меоварем.

Шеъргунаҳои гиря

Давоти дидаи худро,
Ба нўги килки мижгонам,
Бурун орам
Ба рўи сафҳаи урёни рухсор,
Кашонам
Ки то шеъргунаҳои гиряи ман,
Бимонад то абад
то човидонҳо…
Ба зўри сўзани мижгон,
Ба тасбеҳи сиришки худ,
Кашам ман риштае аз нур,
Ки то ҳар як намози ман,
Бигардад лоиқи пазруфт!

Мову ту
Умре ба ёди хамдигар,
Аз ҳам чудо,
танчудову
дилчудо,
Нолем ба даргоҳи Худо.
Шояд , ки рўзи вопасин,
Роҳи мову рўҳи мову хоки мо
Бо ҳам биёмезад Худо!
Хаёлвора
Шабонгоҳон нишаста гунгу хомўш,
Суруди дояи ғамро кунам гўш.
Зи лавҳи хотири худ гашта пас гумм,
Зи ёди зиндагй гардам фаромўш.
Ва моҳи пайкарашро дар шаби мў
Ба дастони хаёл гирам дар оғўш.
Ва ё бо ту нишаста то дами субҳ,
Шароби чоми лабҳоят кунам нўш.
Чу бо ту бошам андар вопасин дам,
Бипўшонам ду чашмонам дар оғўш.

Ғамкушта
Рафтй ба дуриҳои дур,
Эй дилбари ғамкуштаам.
Аз ту чудову аз ту дур,
Дар байти хуноғуштаам.

Аз сўи хобҳо то ба ҳеч,
Рафтй чаро, рўъёи ман.
Чун лаҳзаҳои даргузар,
Гумгашта аз дунёи ман.

Ҳар дам, ки бо ту зистаам,
Аз ту набитвонам зудуд.
Ин дам, ки бе ту зиндаам,
Бигрехтаам аз худи худ.

Бе ту дар ин саҳрои ғам
Ман гўшанишинам кунун.
Ман хаймашин Яъқубвор,
Ман дилфигорам аз чунун.

Хоҳам шароби бўсаҳо,
Аз он лабони нўши ту.
Осуда гардам пас шабе
Як лаҳза дар оғўши ту.

Узри дер…
Чаро аз дидаҳои кўр
Нигоро акси худ чустй?
Магар аз дидаи ман ёр,
Ҳамоно дасту дил шустй.

Дигар аз дидаи камбин
Мачўям бо нигоҳи сард.
На бе ту гаштаам ман дер
На беандўҳаму бедард.

Чаро аз ман гурезонй?
Ба сони ҳар дами умрам.
Биё ҳар лаҳза бо ман шин
Ба сони ҳар ғами умрам.

Биё дар ин дами кўтоҳ
Дили худ бо ҳам омезем.
Ки то беранчи дил зистан
Ману ту ҳам биомўзем.

Насиби одамй, эй гул
Зи ин дунёи пурсавдо.
Фақат марг асту бас охир
Дигар ҳеч асту нопайдо.

Туро ранљонда бошам гар
Бубахшо узри дерамро.
Бубахшо бори дигар ту
Ба ман илҳому шеърамро…

Қотил

Пеши меҳроби лаби ту бо суљуд,
Марг мехоҳам ба қасди љони худ.
То ки чоно, бо ҳама буду набуд,
Қотили лабҳои хомўши туам.

Бо ту дидам ман ҳама ин дидаҳо,
Лек набинам бе ту ҳељ нодидаҳо.
То ки бо заҳроби ашки дидаҳо
Қотили чашмони нимпўши туам.

Синаро бо теғи оҳат медарам
То варо бозори ғамҳо мебарам.
То ки он чо аз ғами ту мехарам
Ошиқи ҳар лаҳза майнўши туам.

Боғи умри ман чу гардад тирамоҳ
Рўзи ман чун шоми ғам гардад сиёҳ.
То ки сўи роҳи ту бо ҳар нигоҳ
Ташнаи дидори оғўши туам.

Бе ту андар нимароҳам, нимароҳ
Пурхатову иштибоҳу пургуноҳ.
То нагирй ту маро андар паноҳ
Қотили хотирфаромўши туам


--
-D

13 апреля 2009 г.

Мучассамаи ишк

Шинос шавед : Хоча (Норхоча Чориев) – 28 октябри соли 1972 дар дехаи Богичорбоги нохияи Дехконободи вилояти Кашкадарё ба дунё омадааст. Дастпарвари факултаи филологияи точики Донишгохи давлатии Самарканд (1990-1995) буда, аз соли 1995 инчониб дар Донишкадаи забонхои хоричй ва Донишкадаи тиббии Самарканд ба донишчуён аз фанни таърихи фалсафа дарс мегуяд.Рисолаи номзадияш дар мавзуи «Чахоншиносии фалсафии Азизиддин Насафй» аст.

Оиладор, сохиби 5 фарзанд мебошад. Хоча шоири пухтакору нуктасанч, эхсоспарвару нозукхаёл аст. Аз адабиёти классикиву муосири точику форс хуб огахй дорад. Шеърхояш дорои мазмунхои ишкиву ирфонй ва ичтимоиянд.

Мачмуаи нахустини шоир «Паёме аз жарфои сукут» ном дошта, соли 1997 ба табъ расида буд. Инак, мачмуаи бузургхачми дуввуминаш бо унвони «Мучассамаи ишк» омодаи чоп аст, мутаассифона, вазъи ногувори иктисодй барои нашри он имкон намедихад. Ноумед нестем, шояд миёни мухлисони
шеъру адабиёт хомиёне пайдо шаванд ва дар кори хайри чопи мачмуаи шоир химмат гуморанд.

Дар зер барои мухлисони шеъри ноб баъзе намунахоро аз ашъори Хоча оварда, ба шоир дар зиндагиву чодаи шеър саломативу комёбихо орзумандем.

САПЕДАДАМ
Сапедадам
медамад,
бингар -
гўиё
мурги сапедадам
бо нўги минкори тезаш
аз паси кухи баланди шаб
донахои оташини ахтаронро
як - як аз боми фазо
чун порахои шишаи бишкаста
мечинад.

Сапедадам
медамад,
бингар -
гўиё
духтаре субхидамандом,
дар сари кўхи баланди шаб нишаста,
бо кафи дастони широлудааш
деги кирандуди вожуни фазоро
бо шир мешўяд.

СУРУШИ РУХИ ХУДИИ ЗАРДУШТ
Ба марди хак бувад мушкил миёни девхо зистан,
ки девонро бувад батн аз дуругу хавф обистан.

Ба чуз аз он ки чун барк, аз гиребони вучуди худ,
бурун гардида бишкофад вучуди девхо чун дуд.
Ту дар каъри вучуди худ худиро зиндатар гардон,
ки то сози замину осмонро зиндатар аз он!


ИСМОИЛИ СОМОНЙ
Аз пушти пардаи харири сапедадам,
конуни лоязоли коинот бар замин
хуршедро намуд,
Гуё, ки коинот
бори дигар хуршедро чун тифли рушани
аз нутфаи зарроти нури пок зода буд.

Хуршед бо калиди заррини нурониаш
куфли дари офоки рушанро бар у кушуд.
Дар чашмхои занчириёни шаби сиях,
хуршед нури рушании рузро фузуд.
В - он нур андар тухмаи марде фуру расид,
к - аз рахми модаре, аз он як тифл зода шуд.

Аз шири поки модари худ тифли пахлавон
нушидаш ончунон, ки руйин гашт устухон.
В - аз кудаки ба даст
бигрифт шамшеру
тиру
камон!…
Бар хок як нури назар афканду бар дилаш,
барки нигохаш част пас суи ситорагон!
У тираги аз чехраи ойинахо зудуд,
то дар замин гардид хамоханги осмон.
У давлати Сомониро бо адл тарх рехт,
Гардун чун у асло шахи одил надода буд!…


ДЕВОРИ БУЛУРИНИ ИШК
Руят чу сапедадам
ва муят чу шаб аст,
Лабхои ту чун лолаи сурхи шафаки субхидам аст.
Абруи сиёхат чу хилоли мушкин,
Чашмони ту лабрез зи лутфу карам аст.

Аз хусни рухат партави ойина бихандид,
Дар тасвири хуснат чамани ойина бишкуфт.
Аз ашк бизад об ду чашмам ба рухи гул,
Мижгони сиёхам рахи гулзори туро руфт.

Аз олами нури улви дасти суруши гайб,
дар марзи дилам донаи ишки ту бикошт.
В - он лахза худои ишк дар байни ману ту,
девори булурини чудои бигузошт.

Дил дар кафаси сина кашид охи шарархез,
в - ин шуъла битарсам, ки кашад руи заминро.
Хохам, ки чу бабр аз кафаси шишагии дахр,
берун шаваму бишканам ин касри хазинро!

Эй дилбари чонам ту намедони, ки холо
хар лахза ду дастам мешавад суи ту боло!
Бар киблаи абруи ту саччода ниходам,
аз руи ту чун нури худо кард тачалло!

Дар ойинаи тасвири ман манзари хуснат
бингар на хаёлеву на хобеву на руъёст!
Андоми булурини ту дар пирахани нур,
Вах!… Вах!… Чи покизаву шаффоф чу дарёст!…

Ман, ки аз шуълаи гам сина пур аз фарёдам,
Мушти охи сахариям, ки ба дасти бодам!

Хамчу булбул зи фирокат бикашидам охе,
Бингар аз ишки ту, эй гул, ба чи хол афтодам?

Дили бишкастаи ман буд ба рахат уфтода,
Лутф эхдо нанамуди, нашуниди додам!

Ту мапиндор, ки ойини чахон якранг аст,
Махзун аз хачри туям гар, зи висолат шодам.

Хамчу Ширин манамо майл ба коми Хусрав,
Ошикам ман, ба рахи ишки ту чун Фарходам.

Бустон аз харакоти ту биёмад дар вачд,
Ман хамон ошики он комати чун шамшодам.

Бар дари майкадаи ишк яке панча задам,
Хизр бикшоду намуд хадя майи эчодам!

Суфиённ махбуси зиндони гаму ман дар дайр
Аз гами дахр ба як чуръаи май озодам.

Хоча май нушу биёсой замоне, варна
Медихад гам ба кафи боди фано бунёдам!


МАЙИ ИШК
Ту, эй зан, бодаи ишки!
Булури пайкаратро об кун чун бодаву
дар чоми калбам рез,
ки ман чун ошики махмур,
туро то катрахои охирин
чун май биошомам!..


КОРГАХИ ОЙИНАГАР
Ту ойинадориву ман ойинапарастам,
Дар ишки ту чун хайрати ойина шикастам.

То ойинаи гетинаморо ба каф орам,
Бар хасрати ойинаи бишкаста нишастам.

Аз хикмати зарроти худи то шавам огах,
Шукро, ки расид аз фалак ойина ба дастам.

Асрори чахон, то ки дар ойина шиносам,
Дар шаш чихати олами худ ойина бастам.

Ойинаи тасвир, ки то ноб бимонад,
Аз халкаи тазвиру алойик бигусастам.

Хар зишт маро хост, ки бар дом кашад, лек
Чун мурги зирак аз дами доми у бичастам.

Чун ойина яксон ба баду неки чахон бош,
Ман аз майи хайратсамари ойина мастам.

Эй Хоча, хама тасвири шеърам бувад аз он - к
Дар коргахи ойина ойинагарастам!…


--
-D