« Шабҳои маҳовез »,(аз солҳои 1995 тo 2004)

Баъзе намунаҳои ашъор аз маҷмӯаи
« Шабҳои маҳовез »
(аз солҳои 1995 тo 2004)

Эй ба рӯ оинадори ман
Сирри ғамбӯи либоси худ
Аз бисотат ҷустуҷӯ кардам.
Эй варақ, рӯшан зи кули ом
Бо ту танҳо гуфтугӯ кардам.

Ҷурми ман рӯят сияҳ када,
Бас парешонй зи аҳволам.
Он алифи дафтари айём
Кош медонист аз ҳолам!

Сози ишқ аз дил аз дил фиғон дорад,
Ман чи лофам боз аз ин дард.
Ман фиребе хоҳам аз тақдир,
Кош дасти ишқ рангам кард!

Дигараз азми вафои ман
Дасти занҷир дар гулӯи пост.
Заҳри нокомист бар комам,
Ё магар имдоди ӯ бар мост?

Эй ба рӯ оирадори ман,
Бори ишқи ман бар дӯшат.
Меравй қосиди хушсавғо,
Ман чи сон созам фаромӯшат?

Дили гумшуда
Чи медонӣ, ҳамесинам гавҳар
Ба ҷайби парешӣ зи қаъри ғам.
Чӣ медонӣ, ки ҷуз нақши ёдат
Надидам содиқтарин маҳрам.

Пас аз ҳамин хоҳам, ки дар дунё,
Оинадоре баҳри манн бошӣ,
Орзуҳоро бишканам дар вай,-
Ту пораҳои қалби ман бошӣ.

Пас аз ҳамин хоҳам, ки дар ин дор,
Дар ин дунёи байни мо хуфта
Намонад офтоби сидқу меҳр
Дар лонаи мижагон нуҳуфта.

Ту муждай дар лабони ҳавас,
Ман ҷаӣби гӯшам аз ту пури пур.
Мегурезам аз хандаи умед,
Ту ҳамон ҷазбаӣ зи дури дур .

Сафо хоҳам барам ба коми дил,
Суроғаат дар ин манзил нест.
Ало ёрон, зи рӯзи шайдоӣ
Ҷиҳози ин сина маро дил нест

--
-D